Milliy uyg’onish — bu O‘zbekiston va Markaziy Osiyo xalqlarining koloniya tizimi ostidagi mustamlakachilik hukumatlariga qarshi milliy va ijtimoiy siyosiy uyg‘onish harakati edi. Abdurauf Fitrat ushbu harakatning faol ishtirokchisi bo‘lib, uning asarlari va siyosiy faoliyati orqali millatning ma'naviy va madaniy uyg‘onishiga katta hissa qo‘shdi. Milliy uyg‘onish bu biror millat yoki xalqning o‘zining tarixiy, madaniy, til va diniy merosini anglab etishi, o‘ziga xosligini qayta tiklashi va o‘z huquqlarini himoya qilishga bo‘lgan intilishdir. Milliy uyg‘onish, asosan, o‘z xalqining madaniyati, tilini va qadriyatlarini qadrlash, yuksaltirish va saqlashga qaratilgan harakatlarni o‘z ichiga oladi.

Inson qonunlar va huquqiy normalar ustuvor bo‘lgan jamiyatda yashar ekan, u o‘z huquq va erkinliklari orqali ijtimoiy munosabatlarga faol kirishadi. Ushbu munosabatlar davomida tabiiy ravishda turli nizolar yuzaga kelishi mumkin. Chunki, har bir shaxs o‘ziga yuklatilgan huquqiy majburiyatlarni har doim ham subyektiv yoki obyektiv sabablarga ko‘ra to‘liq bajara olmaydi yoki bajarishni istamaydi. Shuningdek, insonlarning huquqbuzarlikka moyilligi yoki uni sodir etishga xohishi borligini ham e’tirof etishimiz kerak. Bu kabi huquqbuzarliklar, o‘z navbatida, javobgarlikning vujudga kelishiga sabab bo‘ladi. Xalqaro ommaviy-huquqiy munosabatlarda ham nizolar va nizoli holatlar yuz berib turadi. Bunday holatlarda xalqaro ommaviy huquq subyektlari ham insonlar kabi huquqiy oqibatlar va javobgarlikka tortilish tartib-qoidalariga duch keladi. Ushbu maqola doirasida xalqaro ommaviy-huquqiy munosabatlarda subyektlarning javobgarligi va uning o‘ziga xos xususiyatlari yoritib beriladi.

Ushbu maqolada O’zbekistonda ichki turizmni shakllantirishning o’ziga xos xususiyatlari tahlil qilinadi. Mamlakatning boy tarixiy merosi, geografik xilma-xilligi va milliy qadriyatlari ichki turizmni rivojlantirish uchun ko’pgina imkoniyatlar yaratadi. Shuningdek, maqolada xizmat ko’rsatish sifatini oshirish, marketing strategiyalarini oshirish hamda ularni takomillashtirish bo’yicha takliflar berilgan.

Гидроэнергетика — это отрасль энергетики, использующая энергию воды для производства электричества. Она представляет собой важный и эффективный источник возобновляемой энергии, который имеет значительное значение для устойчивого развития и борьбы с изменением климата. В статье рассматриваются различные виды гидроэлектростанций, их принципы работы, преимущества и вызовы, с которыми сталкивается гидроэнергетика, а также перспективы дальнейшего развития технологий в этой области. В статье также освещены экологические и социальные аспекты строительства гидроэлектростанций и их воздействия на окружающую среду.

Maqola tarix fanining jamiyat taraqqiyotiga ta’sirini har tomonlama tahlil qilishga bag‘ishlangan. Tarixiy bilimlarning milliy o‘zlikni shakllantirish, madaniy merosni saqlash va ijtimoiy birdamlikni ta’minlashdagi o‘rni yoritilgan. Shuningdek, tarix fanining iqtisodiy va siyosiy rivojlanishga, xalqaro munosabatlarning shakllanishiga qo‘shgan hissasi misollar asosida asoslab berilgan. Tadqiqotda tarix fanining ta’lim tizimidagi roli va uni majburiy fan sifatida o‘qitish zaruriyati muhokama qilingan. Maqolada tarixiy saboqlardan kelajakni rejalashtirishda foydalanishning dolzarbligi ko‘rsatib berilgan. Ushbu mavzuni o‘rganishda turli xil metodologik yondashuvlar qo‘llanilgan bo‘lib, ular tarix fanining turli sohalardagi ahamiyatini ochib berishga yordam berdi.