Mazkur maqolada iqlim oʻzgarishlarining global darajadagi salbiy taʼsirlari yoritilgan. Unda qutb muzliklarining erishi, ekstremal ob-havo hodisalari, biologik xilma-xillikning kamayishi va insoniyat hayotiga ta’siri haqida fikr yuritilgan. Shuningdek, iqlim muammosining siyosiy va ijtimoiy barqarorlikka ta’siri tahlil qilinib, uni hal etish yo‘llari haqida xulosa berilgan.
Ushbu maqolada XVIII–XIX asrlarda Xiva xonligi va Rossiya imperiyasi o‘rtasidagi siyosiy, diplomatik va harbiy munosabatlar tarixiy manbalar asosida tahlil qilinadi. Dastlab savdo va elchilik aloqalari shaklida boshlangan munosabatlar, vaqt o‘tishi bilan Rossiya imperiyasining bosqinchilik siyosati ta’sirida keskin tus olgan. 1873-yilgi harbiy yurish va uning oqibatida Xiva xonligining yarim mustamlakaga aylanishi ikki davlat o‘rtasidagi asimmetrik munosabatlarning yakuniy bosqichi sifatida ko‘rsatiladi. Mazkur tarixiy jarayonlar O‘rta Osiyodagi geosiyosiy o‘zgarishlarni anglashda muhim ilmiy ahamiyatga ega.
Ushbu maqolada XVI–XIX asrlarda Oʻrta Osiyo xonliklari — Buxoro, Xiva va Qo‘qon hamda Eron (Safaviylar, Afshoriylar va Qajarlar sulolalari) o‘rtasidagi diplomatik munosabatlar tarixiy manbalar asosida tahlil qilinadi. Mazkur aloqalarning shakllanishi, rivojlanishi va muayyan siyosiy voqealar ta’sirida o‘zgarishi o‘rganiladi. Shuningdek, diniy, iqtisodiy va harbiy omillarning diplomatik jarayonlarga ta’siri yoritiladi. Maqola orqali mintaqaviy geosiyosiy muvozanatda bu aloqalarning tutgan o‘rni ochib beriladi.
This article explores the intricate relationship between language and culture, focusing on the role of aphorisms as a linguistic reflection of cultural values and societal norms. Through a linguacultural analysis, the study examines how aphorisms about the “motherland” capture deeply embedded cultural beliefs about national identity, loyalty, and belonging. Drawing on a wide range of academic sources, including works by Yule, Ter-Minasova, Scollon, and others, the article discusses the ways in which language both shapes and is shaped by cultural practices. It highlights the metaphorical use of language in expressing enduring ties to one’s homeland and analyzes how these metaphors are integral to understanding collective identity. In doing so, the paper connects theories of intercultural communication, linguistic anthropology, and cultural studies to show how aphorisms function as a powerful tool for conveying the symbolic relationship between individuals and their nation. Through this analysis, the article contributes to the broader discourse on language, culture, and communication, offering insights into the ways language serves as a vehicle for cultural expression and societal cohesion.