Jadidchilik harakati xalqni jaholatdan uyg'otish, ma'rifatli qilishni o'z oldiga maqsad sifatida qo'ygan. Xalqning ijtimoiy rivojlanishi va mustamlakachilikka qarshi ma'rifatparvarlik g'oyalarini ilgari surgan Mahmudxo'ja Behbudiy bu yo'lda teatr san'atidan xalqqa ko'zgu tutish yo'lida foydalangan. Uning “Padarkush” dramasi ana shu g'oyalarni o'zida mujassam etgan, o'qimagan bolaning ahvolini ifoda etadi. Maqolada dramaning badiiy g'oyasi haqida tahlillar va mulohazalar bildiriladi.

Повышение мотивированности обучающихся, стимулирование их познавательной активности и творчества, всестороннее раскрытие и развитие способностей осуществляется на основе современных образовательных технологий. Одной из которых является модерация. Модерация обеспечивает достижение целей современного образования.

Mazkur maqolada arab tilida otlarning ko‘plik shaklini yasashning morfologik usullari tahlil qilinadi. Asosiy e’tibor to‘g‘ri (sodiq) ko‘plik va noto‘g‘ri (sinonim shakldagi) ko‘plik shakllarining tuzilishiga, ularning semantik hamda grammatik xususiyatlariga qaratilgan. Maqolada arab tilining morfologik tizimi, ayniqsa, jam’ salim (to‘g‘ri ko‘plik) va jam’ taksir (noto‘g‘ri ko‘plik) turlari o‘rtasidagi farqlar, ularning yasalish modellari va istisno holatlari misollar asosida izohlanadi. Maqola arab tili morfologiyasini o‘rganayotgan talabalar, tarjimonlar va tilshunoslar uchun nazariy hamda amaliy ahamiyatga ega bo‘lib, ko‘plik kategoriyasining umumtilshunoslikdagi o‘rni haqida ham muhim mulohazalarni taqdim etadi.

The integration of Artificial Intelligence (AI) into education represents one of the most transformative shifts of the 21st century. Language learning, as a cornerstone of communication and globalization, has been particularly influenced by these technological advances. This paper examines how AI enhances the effectiveness of language learning through personalized instruction, adaptive platforms, real-time feedback, and interactive applications. It draws on existing research, evaluates case studies, and explores pedagogical practices supported by AI. The discussion addresses both the opportunities and challenges of AI in language pedagogy and suggests strategies for sustainable implementation. The findings highlight that AI can serve as a powerful complement to traditional teaching while presenting ethical, social, and technological challenges that must be addressed in future policies.

Mazkur ilmiy maqola huquqiy ong va vijdon o‘rtasidagi dialektik-antagonistik munosabatlarni konseptual darajada tahlil etadi. Tadqiqot markazida normativ-huquqiy tizimning legitimiteti va shaxsiy vijdonning aksio-normativ imperativlari o‘rtasida yuzaga keladigan ziddiyatlar turadi. Ushbu ziddiyat, o‘z mohiyatiga ko‘ra, nafaqat pozitiv huquq va tabiiy huquq o‘rtasidagi tarixiy qarama-qarshilikning zamonaviy ko‘rinishi, balki insoniyat huquqiy tafakkurining eng chuqur ontologik va aksialogik muammolaridan biridir. Maqolada huquqiy pozitivizm, ius naturale, ratio legis, conscientia moralis kabi fundamental tushunchalar o‘zaro chog‘ishtirilib, ularning nazariy hamda amaliy oqibatlari yoritiladi. Tadqiqot jarayonida doktrinal-analitik, komparativ-huquqiy, shuningdek, fenomenologik-psixologik metodologiyalar uyg‘unlashtirilgan. Shunday integrativ yondashuv orqali huquqiy ongning normativ konstruktsiyalari va vijdonning etik-imperativ qaror mexanizmlari o‘rtasidagi disonans va rezonans jarayonlari ochib beriladi. Tahlil shuni ko‘rsatadiki, huquqiy ong — bu ijtimoiy tizim tomonidan majburiy tarzda in’ikos etilgan normativ majburiyatlar majmui bo‘lsa, vijdon — insonning ichki transsendental instantsiyasi, ya’ni huquqiy buyruqlardan mustaqil ravishda mavjud bo‘lgan moral imperativdir. Ularning to‘qnashuvi esa jamiyatda legitimitet inqirozi, shaxsda esa moral dissonans va psixologik fragmentatsiyani keltirib chiqaradi. Maqola doirasida, shuningdek, civil law va common law tizimlaridagi vijdon asosidagi huquqiy e’tiroz institutlari komparativ jihatdan tahlil qilinadi. Natijada huquqiy normalar va vijdoniy imperativlar o‘rtasidagi qarama-qarshilikning universal shakllari aniqlanadi hamda ushbu to‘qnashuvni yumshatishga xizmat qiluvchi proportionalitas, subsidiaritas va humanitas iuris prinsiplari asosida takliflar ishlab chiqiladi. Mazkur tadqiqot nazariy jihatdan huquq falsafasi va huquq psixologiyasining konvergensiyasini chuqurlashtiradi, amaliy jihatdan esa adliya institutlarini insonparvarlik va aksio-huquqiy barqarorlik mezonlari asosida qayta talqin qilish zaruratini ko‘rsatadi. Shunday qilib, huquqiy ong va vijdon o‘rtasidagi to‘qnashuv nafaqat individual, balki sivilizatsion darajadagi muammo sifatida namoyon bo‘ladi.