Ushbu maqolaning asosiy maqsad va vazifalari — hozirgi vaqtdagi zamonaviy ta’lim tizimining sotsial funksiyalarini o‘rganish bo’yicha amaliy bosqichlarga asoslangan pedagogik tahlillarga asoslangan holda fikrlarni tahlil qilishdan iborat. Zamonaviy ta’lim dasturi sistemasining asosiy mohiyati ta’limning jamiyat hayotidagi ahamiyatini tahlil qilish va pedagogik tadqiqotlar asosida amaliy tavsiyalar ishlab chiqishdan iborat. Shuningdek, tajribali o’qituvchilarimizning ta’lim berishdagi yangi metodikasi asosida ko’plab tahlillar va mulohazalar keltirib o’tilgan.
В статье рассматриваются особенности современного понимания грамматического строя русского языка. Грамматическая система русского языка представляет собой динамическую структуру, отражающую процессы развития, обновления и адаптации языка к новым коммуникативным условиям. Анализируются основные тенденции в морфологии и синтаксисе, проявляющиеся в современном русском языке под влиянием разговорной практики, цифровых технологий и глобализационных процессов.
Ushbu maqola akademik litseylarda huquqshunoslik fanlarini o'qitish texnologiyalariga bag'ishlangan. Unda huquqshunoslik ta'limining zamonaviy usullari, interfaol metodlar, pedagogik texnologiyalar va ularning o'quv jarayonidagi o'rni batafsil yoritilgan. Maqola kirish qismida huquq ta'limining ahamiyatini ko'rsatadi, asosiy qismda noan'anaviy va innovatsion o'qitish usullarini misollar bilan tahlil qiladi, xulosada esa bu texnologiyalarning afzalliklarini umumlashtiradi. Maqsad – akademik litseylarda huquqshunoslik fanlarini o'qitishni samarali tashkil etishga oid umumiy ma'lumotlar berish va o'qituvchilar uchun tavsiyalar taqdim etish. Maqola O'zbekiston ta'lim tizimidagi islohotlarga asoslanib, yosh avlodda huquqiy ong va madaniyatni shakllantirishga qaratilgan.
В статье рассматриваются особенности семантики категории времени в системе русского глагола. Категория времени является одной из центральных в грамматике, так как она отражает отношение действия к моменту речи и выражает временные соотношения между событиями. Анализируется функционально-семантическое значение форм прошедшего, настоящего и будущего времени, а также их взаимодействие с другими грамматическими категориями глагола — видом, залогом и наклонением. Рассматриваются особенности употребления временных форм в различных контекстах, включая разговорную и литературную речь.
This article examines the problems and prospects of developing communicative competence among university lecturers. The relevance of the topic is due to the increasing demands for the quality of education and the need to improve the effectiveness of interaction between lecturers and students in the modern educational environment. The article analyzes different approaches to defining the concept of "communicative competence" and identifies the main components necessary for successful pedagogical communication. Particular attention is paid to the problems arising in the process of developing communicative competence of lecturers, such as the insufficient development of teaching methods, lack of time for professional development, and psychological barriers in communication. Based on the analysis, promising directions are proposed for the development of communicative competence among university lecturers, including the introduction of interactive teaching methods, the development of special training programs, and the creation of a favorable educational environment that promotes the exchange of experience and the development of professional skills.