Mazkur ilmiy maqola huquqiy ong va vijdon o‘rtasidagi dialektik-antagonistik munosabatlarni konseptual darajada tahlil etadi. Tadqiqot markazida normativ-huquqiy tizimning legitimiteti va shaxsiy vijdonning aksio-normativ imperativlari o‘rtasida yuzaga keladigan ziddiyatlar turadi. Ushbu ziddiyat, o‘z mohiyatiga ko‘ra, nafaqat pozitiv huquq va tabiiy huquq o‘rtasidagi tarixiy qarama-qarshilikning zamonaviy ko‘rinishi, balki insoniyat huquqiy tafakkurining eng chuqur ontologik va aksialogik muammolaridan biridir. Maqolada huquqiy pozitivizm, ius naturale, ratio legis, conscientia moralis kabi fundamental tushunchalar o‘zaro chog‘ishtirilib, ularning nazariy hamda amaliy oqibatlari yoritiladi. Tadqiqot jarayonida doktrinal-analitik, komparativ-huquqiy, shuningdek, fenomenologik-psixologik metodologiyalar uyg‘unlashtirilgan. Shunday integrativ yondashuv orqali huquqiy ongning normativ konstruktsiyalari va vijdonning etik-imperativ qaror mexanizmlari o‘rtasidagi disonans va rezonans jarayonlari ochib beriladi. Tahlil shuni ko‘rsatadiki, huquqiy ong — bu ijtimoiy tizim tomonidan majburiy tarzda in’ikos etilgan normativ majburiyatlar majmui bo‘lsa, vijdon — insonning ichki transsendental instantsiyasi, ya’ni huquqiy buyruqlardan mustaqil ravishda mavjud bo‘lgan moral imperativdir. Ularning to‘qnashuvi esa jamiyatda legitimitet inqirozi, shaxsda esa moral dissonans va psixologik fragmentatsiyani keltirib chiqaradi. Maqola doirasida, shuningdek, civil law va common law tizimlaridagi vijdon asosidagi huquqiy e’tiroz institutlari komparativ jihatdan tahlil qilinadi. Natijada huquqiy normalar va vijdoniy imperativlar o‘rtasidagi qarama-qarshilikning universal shakllari aniqlanadi hamda ushbu to‘qnashuvni yumshatishga xizmat qiluvchi proportionalitas, subsidiaritas va humanitas iuris prinsiplari asosida takliflar ishlab chiqiladi. Mazkur tadqiqot nazariy jihatdan huquq falsafasi va huquq psixologiyasining konvergensiyasini chuqurlashtiradi, amaliy jihatdan esa adliya institutlarini insonparvarlik va aksio-huquqiy barqarorlik mezonlari asosida qayta talqin qilish zaruratini ko‘rsatadi. Shunday qilib, huquqiy ong va vijdon o‘rtasidagi to‘qnashuv nafaqat individual, balki sivilizatsion darajadagi muammo sifatida namoyon bo‘ladi.

Gripp – o‘tkir virusli kasallik bo‘lib, u umumiy zaharlanish bеlgilari, tana haroratining ko‘tarilishi, yuqori nafas yo‘li, yurak qon-tomir va asab sistеmasining zararlanishi kabi alomatlar bilan tavsiflanadi. Gripp virusi odamlar orasida doimiy aylanib yurib, xar 2-3 yilda epidеmiya bеrib turadi. Bu epidеmiyalar virusning turli xil sеrologik variantlari tomonidan chaqiriladi. A - virusining yangi sеrotiplari paydo bo‘lganda esa (xar 10-30 yilda) pandеmiya sodir bo‘ladi. A virusini turli har xil uzoqqa uchuvchi qushlar va hayvonlarga o‘tishi va ulardan odamlarga o‘tishi kuzatilgan. Bu holat virusning yangi sеrotiplarini paydo bo‘lishida asosiy omil bo‘lsa, ajab emas.

Chin o‘smalar a’zo va organlarning xususiy to‘qimalaridan iborat tuzilmalardir. Shishsimon o‘smalar esa biror bir bezlarning sekret chiqarish yo‘li bekilib qolishi hisobiga suyuqlik to‘planib, kattalashuvi, ular tovuq tuxumidan ayol kishi mushtidek o‘lchamda bo‘ladi. O‘smalarni morfologik tuzilishi va klinik jihatdan o‘tishiga qarab xavfsiz va xafvli o‘smaga bo‘linadi. Xavfsiz o‘smalar qaysi a’zoda yuzaga keladigan bo‘lsa, o‘sha a’zo doirasidan tashqariga chiqmaydi.

Tanosil yuqumli kasalliklar asosan ko‘pchilik hollarda odamlarga jinsiy aloqa paytida yuqadi. Yaqingacha faqat zaxm, so‘zak, yumshoq shankir, venerik limfogranulema va donovoz tanosil kasalliklari deb yuritilgan. Jahon sog‘liqni saqlash tashkilotining ma’lumotiga qaraganda oxirgi 10 yil ichida , jinsiy yo‘l bilan yuqadigan kasalliklar soni 20 oshib ketdi. Ushbu bo‘limda biz asosan klinik amaliyotda eng ko‘p uchraydigan venerik kasalliklarning mikrobiologik diagnostikasi bilan tanishib chiqamiz.

Mazkur maqolada raqamli laboratoriyalar va simulyatsion dasturlarning fizika fanini o‘qitish jarayonidagi o‘rni, ahamiyati hamda ularning ta’lim sifatiga ta’siri nazariy jihatdan yoritilgan. Fizika ta’limining raqamli transformatsiyasi, virtual tajribalar, interaktiv modellashtirish vositalari va simulyatsion muhitlarning o‘quvchilarda ilmiy tafakkur, analitik fikrlash va eksperimental kompetensiyalarni shakllantirishdagi roli tahlil qilinadi. Shuningdek, raqamli laboratoriyalarni o‘quv jarayoniga integratsiya qilishda metodik, texnik va didaktik yondashuvlarning muhim jihatlari ko‘rsatib beriladi.