Abstract. Ushbu maqolada stent qo‘yilgan bemorlarda dori vositalarini uzoq muddatli qabul qilishning klinik samaradorligi va uning oqibatlari tahlil qilingan. Maqola, shuningdek, stent qo‘yish amaliyotining yurak-qon tomir kasalliklarini davolashdagi o‘rni va ahamiyatini keng yoritadi. Antiagregant va antikoagulyant terapiyaning asosiy turlari, ularning farmakologik ta’sir mexanizmlari, qo‘llanish usullari va potentsial salbiy ta’sirlari batafsil ko‘rib chiqilgan. Maqolada uzoq muddatli dori vositalarini qabul qilishning stent trombozi va qayta stenoz rivojlanish xavfini kamaytirishdagi roli, shuningdek, farmakoterapiya natijasida yuzaga kelishi mumkin bo‘lgan qon ketish holatlari kabi nojo‘ya hodisalarga bog‘liq xavf omillari ham tahlil qilingan. Shuningdek, bemorlarning individual xususiyatlari, mavjud komorbid kasalliklar va xavf omillarini hisobga olgan holda davolash taktikasi va terapiya davomiyligini moslashtirish zarurati alohida ta’kidlangan. Tahlillar asosida, stent o‘rnatilgan bemorlarda perkutan koronar intervensiyadan keyingi davrda dori vositalarining optimal kombinatsiyasi va terapiya davomiyligini belgilashda individual yondashuvning muhimligi haqida xulosalar chiqarilgan. Maqola, amaliyotchi shifokorlar uchun perkutan koronar intervensiyadan so‘ng bemorlarni uzoq muddatli kuzatish va davolash strategiyasini takomillashtirishga qaratilgan tavsiyalar bilan yakunlanadi.