Abstract. Мақолада Абдулла Қаҳҳор ҳикояларида барқарор бирикмаларнинг қўлланилиши, адибнинг бадиий маҳорати ҳақида фикр билдирилган. Шунингдек, ибора, мақол ва ҳикматли сўзларнинг лексик ёки грамматик жиҳатдан ўзгартирилганлиги шоир асарларида ўзига хос ўйноқилик, жозибадорлик, таъсирчанлик каби хусусиятларни таъминлаганлиги, тасвирий маънога ва эмоционал бўёққа эга бўлган барқарор бирикмалардан фойдаланганлиги, айрим ибора ва мақоллар услубий бўёқдорлигининг кучайтирилгани, халқ мақоллари ва иборалари таъсирида шоир томонидан “кашф этилган” ҳикматли сўзларнинг ҳам учраши каби масалалар тадқиқ этилган.