Abstract. Ushbu maqola tillarni o‘rganishda genealogik va tipologik tasnifning dinamik o‘zaro ta'sirini o‘rganadi. Tarixiy tilshunoslikka asoslangan genealogik tasnif tillar orasidagi evolyutsion munosabatlarni ochishga, nasl-nasablarni umumiy ajdodlarga borib taqalishiga intiladi. Bundan farqli o‘laroq, tipologik tasnif irsiy mansubligidan qat'i nazar, umumiy til xususiyatlariga qaratilgan bo‘lib, tillarda mustaqil ravishda paydo bo‘ladigan universal naqshlar haqida tushuncha beradi. Ushbu ikki nuqtai nazarning sintezi til xilma-xilligining ko‘p qirrali tabiatini tushunish uchun keng qamrovli asosni taqdim etadi. Genealogik tushunchalar tarixiy aloqalar, migratsiya va madaniy almashinuvlarni ochib beradi, tipologik tahlil esa global miqyosda tillarni shakllantiradigan takrorlanuvchi tarkibiy elementlarni aniqlaydi. Birgalikda ular tillarning vaqt o‘tishi bilan qanday rivojlanishi va xilma-xilligi haqida nozik tushunchaga hissa qo‘shadilar.