Ushbu maqolada Buxoro muzeylarining madaniyatlararo muloqotni rivojlantirishdagi o‘rni keng yoritilgan. Muzeylarning tarixi, ilmiy va ta’limiy faoliyati, xalqaro hamkorlikdagi roli hamda turizm rivojiga qo‘shgan hissasi tahlil qilinadi. Buxoro muzeylari Sharq va G‘arb tamaddunlari o‘rtasida ko‘prik vazifasini bajarib, milliy merosni keng jamoatchilikka taqdim etishda, shuningdek, xalqaro miqyosda madaniy aloqalarni rivojlantirishda muhim ahamiyat kasb etmoqda.

Ushbu maqolada materiallarning issiqlik o‘tkazuvchanlik xususiyatlari, ularni aniqlash usullari hamda issiqlik o‘tkazuvchanlik jarayonini boshqarishning zamonaviy yo‘nalishlari yoritilgan. Shuningdek, tabiiy va sun’iy materiallarning issiqlik o‘tkazuvchanlik ko‘rsatkichlari tahlil qilinib, ularni energiya tejamkorlik nuqtayi nazaridan samarali qo‘llash yo‘llari taklif etiladi.

Bu maqola huquqiy makonda eng xavfli sukut — javobgarliksiz hokimiyat muammosini ochib beradi. Prokuror va sudya zimmasida jamiyat taqdiri turgan bir paytda, ularning ustidan mavjud bo‘lgan nazoratning zaifligi yoki umuman yo‘qligi davlat adolatining eng chuqur yarasini ochmoqda. Ushbu tadqiqot formal qonuniylik va real adolat o‘rtasidagi halokatli tafovutni fosh etadi: qonun chiqaruvchi jazolanishni belgilagan, biroq hukm chiqaruvchini javobgarlikdan ozod qoldirgan. Maqola an’anaviy huquqiy tahlildan tashqariga chiqib, sud hokimiyati va prokuratura faoliyatidagi “tokinmas zonalar” — qonun bilan himoyalangan absolyut vakolat hududlarini yoritadi. Aynan shu hududlarda inson huquqlari emas, tizim manfaatlari hukm suradi. Bu nafaqat normativ inqiroz, balki ma’naviy hukmronlikning yengilmas paradoksidir: qachonki hukm chiqaruvchi hukmdan yuksak turar ekan, adolat tom ma’noda yolg‘iz qoladi. Muallif milliy qonunchilikni xalqaro tamoyillar — checks and balances, judicial accountability, public oversight — bilan qiyoslab, O‘zbekiston sud tizimida shaffoflik yetishmovchiligining xavf darajasini ochib beradi. Maqola qonuniy himoya ostidagi xatolarni emas, himoya qilinayotgan xatolarni tahlil qiladi. Aynan shu jarayonda huquq insonni himoya qiluvchi vosita emas, balki taqdirni hukm qiluvchi mexanizmga aylanishi mumkinligini isbotlaydi. Ushbu ish ritorik savol bermaydi — u ayblov e’lon qiladi: agar hukm chiqaruvchi hech qachon hukm ostiga qo‘yilmasa, unda adolatni emas, jazoni boshqarayotgan tuzum bilan yuzlashamiz. Shu sababli muallif ilk bor “Javobgarlik kodeksi” konsepsiyasini ilgari suradi — bu nafaqat sudyalar va prokurorlar ustidan nazorat mexanizmi, balki adolatning o‘zi uchun himoya qalqonidir. Chunki davlatning eng katta jinoyati — bu jinoyat sodir bo‘lib turib, hech kim aybdor bo‘lmagan holatdir. Bu annotatsiya bir maqolaga kirish emas — bu huquqiy da’vatdir. Uni o‘qigan har qanday yurist uchun tanlov faqat ikkitadir: yoki sukut saqlash, yoki vijdon ustidan qasam ichish.

Maqolada Muhammad Rizo Ogahiyning “Ta’viz ul-oshiqin” devonida antroponimik birliklarning qo‘llanilishi, shoirning bunday nomlarni qo‘llashdan ko‘zlagan maqsadlari misollar asosida tahlil qilingan. Bunda, asosan, diniy nomlar (payg‘ambarlar, avliyolar va Qur’onda nomi keltirilgan kishilar) izohining lingvistik xususiyatlari tahlilga tortilgan.

Generative AI writing assistants are increasingly present in higher education and promise to augment English as a Foreign Language (EFL) academic writing by providing rapid scaffolding across idea generation, organization, language accuracy, and cohesion. This article synthesizes cognitive and sociocognitive theories of writing with emerging evidence on human–AI collaboration to articulate a practice-ready model in which AI acts as a dynamic, feedback-rich partner during prewriting, drafting, revising, and reflecting. A quasi-experimental evaluation blueprint is outlined, emphasizing rubric-anchored ratings, automated discourse indices, process analytics, and learner-reported self-regulation and ethical use.